1990-იანი წლების შუა პერიოდი ტექნოლოგიური რევოლუციის ეპოქად იქცა. საინფორმაციო ტექნოლოგიებისა და ტელეკომუნიკაციების სექტორებში უპრეცედენტო ზრდა მოხდა. ინფორმაციის გადაცემისა და შენახვის ხარჯები შემცირდა, რაც პირდაპირ აისახა იმაზე, როგორ ვხედავდით ბიზნესსა და კომუნიკაციას. პერსონალური კომპიუტერები მასობრივად გავრცელდა, ხოლო ინტერნეტი გახდა ის საკვანძო ინსტრუმენტი, რომელმაც ყველაფერი შეცვალა – ინდუსტრია, ვაჭრობა, ფინანსები და სერვისები ახალი ეპოქის ფუნდამენტებად იქცა.
ამ პერიოდში მეწარმეები გაბედულად ქმნიდნენ ონლაინ ბიზნეს იდეებს, ვენჩურული კაპიტალისტები კი მზად იყვნენ, მათში ინვესტირება მოეხდინათ. ეს ყველაფერი "დოტ-კომის ბუმის" (Dot-com bubble) დასაწყისს დაემთხვა. მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ყველაზე ხანგრძლივი ეკონომიკური ზრდის პერიოდი ამერიკაში ამ მოვლენასთან ერთად განვითარდა. უმუშევრობა და ინფლაცია იკლებდა, ხოლო ეკონომიკური პროდუქტიულობა ახალ სიმაღლეებს აღწევდა.
1998 წლის შემდეგ, dot-com ფირმების IPO (Initial Public Offering)-ებმა ნამდვილი "ვერაგი" მოლოდინები შექმნეს: ბევრი არ აქცევდა ყურადღებას იმ ფაქტს, რომ ბევრი სტარტაპი არც შემოსავალს და არც მოგებას არ გამოიმუშავებდა. მაგრამ ბაზარი მაინც გაჯერებული იყო ენთუზიაზმით. Nasdaq-ის აქციების ღირებულება ნიუ-იორკის საფონდო ბირჟის მაჩვენებლებს თითქმის გაუტოლდა, ხოლო 1999 წელს Nasdaq-ის ინდექსმა 86%-იანი ზრდა აჩვენა.
მაგრამ, როგორც ხდება ხოლმე, რეალობა მალე დაინგრა. 2000 წლის მარტში ბაზარმა პიკს მიაღწია, შემდეგ კი სწრაფად დაიწყო ვარდნა. ბევრი სტარტაპი, რომელსაც საკმარისი ფინანსური რესურსი არ ჰქონდა, რამდენიმე თვეში გაკოტრდა. 2002 წლისთვის Nasdaq-ის ინდექსი პიკიდან 77%-ით დაეცა, რაც ტექნოლოგიური სამყაროსთვის დიდი კრიზისი იყო.
ეს მოვლენები არ შემოიფარგლა მხოლოდ ამერიკით – დარტყმა მიიღეს სხვა ტექნოლოგიურმა ბაზრებმაც, როგორიცაა ტოკიო, სეული, ფრანკფურტი და ლონდონი. ამ აფეთქებამ, რომელიც მოგვიანებით ეკონომიკურ რეცესიად გადაიქცა, ყველას გააგებინა ერთი ჭეშმარიტება: რევოლუციები შეიძლება იყოს მღელვარე, მაგრამ მათ თავისი ფასი აქვს. Nasdaq-მა მხოლოდ 2015 წელს შეძლო ამ კატასტროფის დაძლევა და ახალი ისტორიის დაწერა.