ფედერალური სარეზერვო სისტემა (The Fed - Federal Reserve System) წარმოადგენს ცენტრაულ საბანკო სისტემას ამერიკის შეერთებულ შტატებში. დაარსდა 1913 წლის 23 დეკემბერს, როდესაც ძალაში შევიდა ფედერალური სარეზერვო აქტი. აქტის მიღება გახდა საჭირო, რადგან არაერთმა ფინანსურმა კრიზისმა (მათ შორის 1907 წლის პანიკა) გამოიწვია საჭიროება, შექმნილიყო მონეტარული სისტემის ცენტრალიზებული მართვა, რომელიც შესაძლებელს გახდიდა ფინანსური კრიზისების ეფექტურ მართვას. ამ პროცესის განმავლობაში, სისტემის როლი არაერთხელ გაიზარდა, განსაკუთრებით დიდი დეპრესიისა (1930-იან წლებში) და დიდი რეცესიის (2000-იან წლებში) შემდეგ.
ფედერალურმა მთავრობამ ფედერალური სარეზერვო აქტში ჩამოაყალიბა სამი ძირითადი მიზანი: დასაქმების მაქსიმიზაცია, ფასების სტაბილურობა და გრძელვადიანი საპროცენტო განაკვეთების მართვა. პირველი ორი მიზანი ხშირად მოიხსენიება, როგორც „ფედერალური სარეზერვო ორმაგი მანდატი“. დროთა განმავლობაში, ფედერალური სარეზერვო სისტემის ფუნქციები გაიზარდა და ახლა იგი პასუხისმგებელია ბანკების ზედამხედველობასა და რეგულირებაზე, ფინანსური სისტემის სტაბილურობის შენარჩუნებაზე, ასევე სხვადასხვა ფინანსური მომსახურების გაწევაზე როგორც ამერიკის მთავრობისთვის, ასევე სხვა ქვეყნებისთვის, საჭიროებისამებრ.
ფედერალური სარეზერვო სისტემა შედგება რამდენიმე ძირითადი სტრუქტურისგან. სისტემას ხელმძღვანელობს ფედერალური სარეზერვო საბჭო (FRB - the Federal Reserve Board), რომლის წევრებსაცი პრეზიდენტი ნიშნავს. აშშ-ს სხვადასხვა რეგიონებში მდებარე თორმეტი ფედერალური სარეზერვო ბანკი უზრუნველყოფს კომერციული ბანკების რეგულირებას და ზედამხედველობას. ეროვნული კომერციული ბანკები ვალდებულნი არიან გახდნენ აქციონერები და აირჩიონ თავიანთი რეგიონის ფედერალური სარეზერვო ბანკის საბჭოს წევრები.
მონეტარული პოლიტიკის გადაწყვეტა ახორციელებს ღია ბაზრის ფედერალური კომიტეტი (FOMC - the Federal Open Market Committee), რომელიც განსაზღვრავს ფედერალური ფონდების განაკვეთს. ეს გავლენას ახდენს ბაზრის საპროცენტო განაკვეთებზე, რაც ცვლის ქვეყნის ეკონომიკურ აქტივობას. FOMC შედგება ფედერალური სარეზერვო საბჭოს წევრებისა და თორმეტი რეგიონული ფედერალური სარეზერვო ბანკის პრეზიდენტებისგან, მაგრამ ისინი როდი არიან ერთად. მხოლოდ ხუთი პრეზიდენტი იღებს გადაწყვეტილებას, მათ შორის ნიუ-იორკის ფედერალური ბანკის პრეზიდენტი.
ფედერალური სარეზერვო სისტემის დაფინანსება არ მოდის ფედერალური ბიუჯეტიდან. მისი მოგება განისაზღვრება სისტემის საქმიანობიდან მიღებული შემოსავლებით. 2015 წელს ფედერალურმა რეზერვმა 100,2 მილიარდი დოლარის წმინდა შემოსავალი მიიღო, ხოლო 97,7 მილიარდი დოლარი გადარიცხა აშშ-ს ხაზინაში (ესეც აუცილებლობაა). მიუხედავად იმისა, რომ ფედერალური სარეზერვო სისტემა რეგულარულად თანამშრომლობს ამერიკის მთავრობასთან, იგი „დამოუკიდებელ ცენტრალურ ბანკად“ ითვლება, რადგან მის მონეტარულ პოლიტიკას არ სჭირდება პრეზიდენტის ან სხვა სახელმწიფო ორგანოების დამტკიცება.
ფედერალური სარეზერვო სისტემის მუშაობა ხშირად კრიტიკის ქვეშ ექცევა, განსაკუთრებით, მის მიერ ინფლაციის კონტროლის მექანიზმების, გამჭვირვალობის ნაკლებობისა და ეკონომიკური ვარდნის დროს მისი როლის გამო.
